Een hoge prijs voor een leefbaar inkomen?
Waarom directe transacties een betere strategie zijn voor waardeherverdeling in de cacaosector
door Rob Kuijpers, Ruerd Ruben, en Rik Habraken.
Het verhogen van cacaoprijzen boven de evenwichtsprijs is een dure manier om een leefbaar inkomen voor boerenhuishoudens te bereiken. Naast buitensporige monetaire kosten, kunnen hogere prijzen onbedoelde nadelige effecten hebben, zoals kinderarbeid en ontbossing. Andere alternatieven, zoals geldtransfers of geoormerkte begrotingssteun, zouden moeten worden overwogen als mogelijk kosteneffectievere manieren om waarde te herverdelen in wereldwijde handelsketens.
In de afgelopen decennia zijn er tal van interventies uitgevoerd om boeren in internationale cacaowaardeketens een beter inkomen te bezorgen. Deze omvatten landbouwonderzoek en -voorlichting, eerlijke handel en andere vormen van certificering en ondersteuningsprogramma’s voor boeren. Het is duidelijk dat deze inspanningen niet voldoende zijn geweest om een leefbaar inkomen voor cacaotelers te bereiken. Naar schatting 73 tot 90% van de huishoudens in Ghana en Ivoorkust heeft nog steeds geen leefbaar inkomen.